Hij heeft stenen verlegd…

In mijn laatste blog met de kerstgroeten beschreef ik nog dat we in een verwarrende tijd leefden met betrekking tot de gezondheid van mijn schoonvader. Het is allemaal erg snel gegaan deze dagen in december. Helaas heeft hij op Tweede Kerstdag afscheid genomen van het leven. In deze tijd die volgde zijn we als familie veel bij elkaar geweest om alles te organiseren. Veel herinneringen hebben in die periode we kunnen ophalen over het leven van mijn schoonvader. Hij was een bijzondere mensenkind. In Huizen lid geweest van vele besturen zoals de kerkenraad, tennisvereniging, CDA, Rotary, etc. Daarnaast een bedreven spreker tijdens avonden van de PCOB, vrouwenvereniging, etc. over geur en smaakstoffen.

In de speech gehouden door mijn schoonzus tijdens de dankdienst voor het leven werden diverse persoonlijke herinneringen opgehaald. Ook hadden de kleinkinderen een mooie inbreng met herinneringen en muziek. Naast deze familieherinneringen was er ook een speech namens Rotaryclub Gooimeer waar mijn schoonvader vanaf het begin bij betrokken was. Naast erelid was hij binnen de club zelfs gewaardeerd met de Paul Harris Fellow.

“Ik heb een steen verlegd, in een rivier op aarde”

Op de achterzijde van de liturgie hebben we tekst van het lied ‘De steen’ van Bram Vermeulen geplaatst. Deze tekst beschrijft goed hoe mijn schoonvader in het leven stond. Hij heeft het uiteindelijk niet bij één steen gelaten. Meerdere stenen in diverse levenslooprivieren heeft hij uiteindelijk weten te leggen. Dit werd ons door meerdere personen verteld tijdens het condoleren of de dankdienst in de kerk.

De Steen – Bram Vermeulen

Ik heb een steen verlegd,
in een rivier op aarde.
Het water gaat er anders dan voorheen.
De stroom van een rivier, hou je niet tegen
het water vindt er altijd een weg omheen.
Misschien eens gevuld, door sneeuw en regen,
neemt de rivier m’n kiezel met zich mee.
Om hem, dan glad, en rond gesleten,
te laten rusten in de luwte van de zee.

Ik heb een steen verlegd,
in een rivier op aarde.
Nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten.
Ik leverde bewijs van mijn bestaan.
Omdat, door het verleggen van die ene steen,
de stroom nooit meer dezelfde weg zal gaan.

Ik heb een steen verlegd,
in een rivier op aarde.
Nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten.
Ik leverde bewijs van mijn bestaan.
Omdat, door het verleggen van die ene steen,
de stroom nooit meer dezelfde weg zal gaan.

Niet alleen de tekst van het lied is prachtig, maar ook de vertolking hoe Bram Vermeulen dit doet. Zie onderstaande fragment vanuit het TV programma ‘het Gesprek’.

We zullen mijn schoonvader missen, maar weten dat zijn herinneringen blijvend zijn. Dit mede doordat hij de stroom van diverse rivieren heeft weten te verleggen.